| هر فلز ، مانند سیم و زر ، نشد | هر چه سرخ است ، لالۀ احمر نشد |
| سیرت پیغمبری ، شد شرط راه | هر که چوپان بود ، پیغمبر نشد |
استاندارد
صفحه 1
استاندارد
شعر ” می ناب “
| بیا ای دل دوباره پر بگیریم | سراغ قبر پیغمبر بگیریم |
| به یاد نالۀ جانسوز زهرا | طناب از بازوی حیدر بگیریم |
استاندارد
شعر ” جاودان “
| مولا حسن ، جعده ، چه کرده ، با تو | اشعث ، امام جعده بوده ، یا تو |
| مولا حسن ، جانها ، فدای آهت | جعده ، چه کرد ، با آخرین نگاهت |
| مولا ، چه گفتی ، با برادرانت | زینب ، چه دید ، در آخرین زیارت |
| مولا حسن ، زینب ، چه دیده در طشت | بی بی ، چرا دست بر کمر زد ، بنشست |
استاندارد
شعر ” غربت مظلومیت “
| قربون غربت ، مظلومیت ، امام حسن |
| فدای قبر غریب و مظلومت ، امام حسن |
| کاشکی ، مظلومیتت ، روزی عیان می‌شد ، آقا |
| گهی از غربت ، غربتت ، بیان می‌شد ، آقا |
استاندارد
شعر ” طشت سبز “
| مسموم گشته ، نوگل ، قرآن زهرا |
| مظلومیش ، مظلوم مانده ، جان زهرا |
| سوزانده داغ مجتبی ، دل‌های عالم |
| مظلوم رفته ، همچونان ، زهرا و خاتم |
استاندارد
شعر ” پیام انبیاء “
| اینک ، از شام بلا ، آل پیمبر می‌رود |
| تا ببوید ، لاله‌های ، سرخ پرپر ، می‌رود |
| با مدال صبر و پیروزی و فتح ، افتخار |
| یادگار حیدر و زهرای ، اطهر ، می‌رود |
استاندارد
شعر ” رسول صبر “
| زینب ، رسول صبر است ، پا روی فرق غم زد |
| او بر فراز هستی ، با دست خود ، علم زد |
| زینب ، رسول صبر است ، پا روی فرق غم زد |
| او بر فراز هستی ، با دست خود ، علم زد |
استاندارد
شعر ” آدم تا خاتم “
| بار رسالت همۀ انبیاء ، به دوش |
| فرمان ختم الانبیاء محمد ، در برابر است |
| زینب ، صبر را ، ز صبر و شجاعت ، خجل نمود |
| سر زیر پای او نهاده ، صبر چو ، از صبر ، برتر است |
استاندارد
شعر ” نقطه “
| ای عاقلان ، دیگر ز محرم‌ها نپرسید | رمز محرم را ، دگر از ما نپرسید |
| عالم هلال و نقطۀ بالا ، حسین است | هستی شده ، یک نقطه در بالا ، نپرسید |
استاندارد
شعر ” فراریم “
| در ریل انتظارم و دائم فراریم | معلوم نیست به جستجوی چه کاریم |
| افتاده‌ام به فکر سرانجام انتظار | عمری در اسارت این زخم کاریم |
| زخم است روح من ، خسته جان ز درد | ای عاقلان ، در اسارت چه استتاریم |
| چه پردۀ‌یست فتاده ، به چشمان من | ای وای ، ز پردۀ بی‌اعتباریم |