| زخم‌های دل مداوا می‌شود ، با دست صاحب اقتدار |
| صاف کن آئینه جان ، تا بگیرد ، دل قرار |
| برگ‌های زرد پائیزی ، بده در دست باد |
| تا برُوید فصل زیبا و دل انگیز ، بهار |
استاندارد
صفحه 1
استاندارد
شعر ” یتیمان چشم در راهند “
| دلم داغ علی دارد به دل ، امشب |
| گُل باغ علی دارد به دل ، امشب |
| گُلی کز درد جانکاهی حکایت می‌کند هر دم |
| دل از داغ علی دارد به دل ، امشب |
استاندارد
شعر ” بهار زندگی “
| بیا ای دل دوباره ، پر بگیریم | سراغ قبر پیغمبر بگیریم |
| بیا نالۀ جانسوز زهرا | طناب از بازوی ، حیدر بگیریم |
| به یاد آن سکوت ، سخت مولا | سر خود را کنار ، در بگیریم |
استاندارد
شعر ” گلبانگ اذان “
| فاطمه ، آرامش روح و روان | زیور و آسایش ، افلاکیان |
| فاطمه ، یعنی چراغ ، انس و جان | عِطر روح انگیز ، گلبانگ اذان |
| فاطمه ، یعنی فراتر از بشر | گَرد زیر مَقدَمَش ، شمس و قمر |
| فاطمه ، کفو وصّی و هم ، ولی | مرحم ، آه جانسوز ، علی |
استاندارد
شعر ” فاتح عشق “
| دیده آبستن یاقوت ، به عشق زهراست | دل همه فاطمه گوید ، پی مشق زهرا است |
| عقل ، حیران شد ، در صبر و سکوت مولا | بوستان سینه‌ام ، فاتح عشق زهرا است |
استاندارد
شعر ” زهرای من “
| زهرای من ، قربان پهلوی شکسته‌ات | جانم فدای محسن ، در خون نشسته‌ات |
| جان علی ، لب باز کن ، زهرای مظلوم | زینب ، چرا تنها در محمل نشسته است |
| بی‌بی ، چه شد دندان پیغمبر شکستند | فرق علی ، بی‌بی ، چرا دستمال بسته‌ات |
استاندارد
شعر ” حضور “
| من در حضور توام ، ای همه حضور | چشمان من ، چه کنم ، هست کور کور |
| هی ناله می‌کنم که بیا تا ، ببینمت | هی می‌دهم شعار ، بفرما دگر ظهور |
استاندارد
شعر ” عادت “
| دل هوس کرده بیاید به بیابان منا | تو منی و مشعر و رکن منی ، پیش منا |
| دل هنوز می‌دود ، در پی آن خاک سیاه | از حطیم فاصله داریم ولی ، پیش منا |
استاندارد
شعر ” عطر دل انگیز “
| فرمانروای دین سرمد آمد | پیغمبر صبر و اجر و رحمت آمد |
| هستند اگر فرشتگان دست افشان | چون عطر دل انگیز محمد آمد |
استاندارد
شعر ” طبیبم “
| می‌سوزد استخوان و طبیبم نمی‌رسد | هی می‌کنم فغان ، طبیبم نمی‌رسد |
| داروی دردِ ، بی‌دوای دلم ، دست دلبر است | این غم کجا بر که حبیبم ، نمی‌رسد؟ |
| کورم که می‌کنم فرار و گمانم دور ماست | هستم کر و ندای طبیبم ، نمی‌رسد |