| دلم داغ علی دارد به دل ، امشب |
| گُل باغ علی دارد به دل ، امشب |
| گُلی کز درد جانکاهی حکایت می‌کند هر دم |
| دل از داغ علی دارد به دل ، امشب |
| به الماس سرشکم می‌کَنم چاهی که مولایم |
| ز پا افتاده دور از چاه دارد درد دل ، امشب |
| بیا زینب، یتیمان چشم در راهند و مولا خفته در بستر |
| گرفته کودکی، ظرفی، غذا در آن بهل ، امشب |
| یتیمان شیر آوردند تا مولا کند افطار |
| دل از افطار خونین علی گشته خجل ، امشب |
| به محراب عبادت فُزت و و رب الکعبه چون فرمود |
| زمین و آسمان لرزید، عدّو شد مضمهل ، امشب |
پاسخ دهید